Ah yüreğimiz yanıyor

Bu acının tarifi yok Bu acının tesellisi yok Bu acıyı kaldırabilecek yürek yok.. Sözün bittiği yerdeyiz..12 kız çocuğunun diri diri yandığı Adanaʹdaki yurtta çıkan korkunç yangından sonra hepimizin yüreği yandı, kül oldu. Candan canların yanarak gitti.O anne ve babaların çığlığı tüm Türkiyeʹnin vicdanını, yüreğini ciğerini yaktı geçti Şimdi susma vakti Büyük bir yas tutma vakti O çocukların duyulmayan çığlıklarına kulağını ve vicdanını tıkayan sorumluların alacağı cezayı bekleme vakti Söz yok Kelam yok Teselli yok Susun.. Çocuklar ölüyor, çocuklar yanarak ölüyor bir yurtta.. Gece karanlık, gece kör, gece sağır.. Ne yetkilisi ne etkilisi, kim geri getirecek o güzelim çocukları.. Kim verecek bunun hesabını Halen tecavüzcüsyle evlendirilmek için yasa verenlerin çıkıp ʹbiz bu tecavcüz işini iyi anlatamadıkʹ diyenlerin sözünün dinlenidği, haberinin yapıldığı yerdeyken 12 kız öğrencinin vahşi alevler arasında kalıp diri diri yanmasına neden olanların bahanesini de dinleyecekler Ne denir ki,Hiç birşey! Söz öldü. Kelimeler gömüldü.. Susun.. Çocuklar yanıyor! Bunu da unutacaklar. Ve üç beş kişi yargılanıp yeniden yurtlarını açıp, ihmalkarlıklarına kurban ettikleri minik bedenler için ʹ kaderʹ deyip geçecekler Ne denir ki.. Benim güzel ülkemde çocuklar ya yanarak ya da tecavüzcüleriyle evlendirilerek ödülleniriliyor.. Bunu yapanların yanına dün olduğu gibi yarında yaptıkları kar kalıyor.. Acılı anne babalara da sonsuza kadar mezarların başında ağıt yakmak kalıyor..