HİSAR KOLEJİ REHBERLİK SERVİSİ VELİLERİ BİLGİLENDİRİYOR

Her yıl okulların başlama ziliyle birlikte büyük bir heyecan yaşanır. Öğrenciler tatilde özledikleri arkadaşlarına ve öğretmenlerine kavuşmanın heyecanını yaşarken, okula ilk defa başlayan öğrenciler ise sınıflarının, sınıf arkadaşlarının ve öğretmenlerinin merakıyla okula gelirler. Veliler çocuklarıyla birlikte okullarda ilk günler çok heyecanlı olur. İlk günler unutulmayan hatıralarda yerini alır. Tabi her öğrenci için ilk gün tatlı hatıralarla geçmeyebilir. Sınıfa girmek istemeyen, annesinden ayrılamayan, ne olur anne beni bırakma diyerek ağlayan çocukları da görmek mümkündür. İlk defa ailesinden ayrılan çocuklar da böyle davranışlar görülebilir. Anasınıfı eğitimi alan çocuklar birinci sınıfa daha kolay alışmaktadırlar. Çocuklarda okulda oluşan yoğun sıkıntı ve huzursuzluk hissi nedeniyle okula gitmek istememe ve okulda yalnız kalama durumuna okul korkusu (okul fobisi) adı verilmektedir. Okul Fobisi olan çocuklar okula gidecekleri saatte veya servisin geleceği saatte genelde baş ağrısı, karın ağrısı, bulantı-kusma hissi, iştahsızlık, keyifsizlik, ortada bir neden yokken gözyaşlarına boğulmak gibi davranışlar sergileyebilirler. Bu tabloyu iyi değerlendiremeyen anne-baba ve öğretmenler, hatalı tutumlarıyla çocuğun korkusunu pekiştirebilirler. Okul korkusunun temel nedenlerinden biri anneden ayrılma endişesidir. Annenin yanında güvende olan çocuk, aynı güveni okulda bulmak ister. Güveni okulda bulamayacağı endişesiyle huzursuz ve mutsuz olur. Bunu bir başka nedeni de başaramama duygusudur. Okulda çocuklar yeni şeyler öğrenirler. Farklı bir ortama girme, yabancılarla tanışma, okul kurallarını öğrenme, kişisel disiplini geliştirme, grup projelerinde yer alma gibi deneyimler kazanırlar. Bu kazanımları başarıp başaramama endişesi, gerçekçi olmayan yüksek beklentinler, ailelerin çocukların yeteneklerini tanımadan fazla beklentide olması, bazı çocuklarda strese yol açar. Kendini yalnız hissetme duygusu da çocuklarda okul korkusunu geliştirebilir. Arkadaş edinme konusunda yetersiz ya da isteksiz gibi görünen utangaç ve çekingen çocuklar, yalnızlığa ve reddedilmeye mahkumdurlar. Tek çocuklu ailelerde veya evde her istediği yapılan yıldız çocuklar da arkadaşlarıyla uyum sorunu yaşar. Aile ve öğretmenlerin yaklaşımları doğru olmalıdır. Çocuğun fiziksel yakınmaları varsa kontrol etmek için doktora götürün. Sınıf çalışmalarının zorluğundan, sıkıcılığından, okul arkadaşları veya öğretmeni ile ilgili konulardan şikâyet ediliyorsa okulu ziyaret edin. Korkuları hakkında konuşmaya teşvik edin. Onu yatıştırın ve gün boyunca nerelerde olacağınız, okulda acil bir durum olduğunda çocuklarla kimin ilgileneceğini ve korkuları olduğunda okulda kimlerle konuşabileceği hakkında bilgi veriniz. Böyle durumlarda sınıf öğretmeni ve rehberlik servisinden yardım alabileceğini söyleyiniz. Okul rehber öğretmeninden mutlaka yardım alınız. Okula düzenli devam etmesi konusunda ısrarlı olun. Örneğin yakınmaya devam etseler de giyinmesine, servisine binmesine ve okula kadar yürümesine yardım edin. Birkaç gün sınıfa girmesine eşlik edin. Ders zili çaldığında hemen sınıftan çıkmak gibi konularda ısrar edin. Eğer sorun zor ise; çocuğun bir-iki saatliğine, daha sonra yarım gün sonrada tam gün okula gitmesini sistematik bir yaklaşım kullanarak sağlayın. Daha sonra da bu ayrıcalığı ortadan kaldırın. Bir kere bile olsa çocuğun kazanmasına izin verilirse sorunun daha kötüleşeceği unutulmamalıdır. Eğer, belirli gün veya hafta okula devam zorunluluğu varsa ve çocuk bu sınırı zorlamaya çalışıyorsa bu noktada pes etmek tamamen başa dönmek demektir. Yardım isteyin. Bu sorunun genellikle ana-baba ve okul personelinin birlikte hareket etmesiyle aşılacağını unutmayınız.