Erdoğan gitsin, AK Parti kalsın...

Mesele, Başbakan Erdoğan’la ilgili. Erdoğan otoriterleşiyor, sivil vesayeti inşa ediyor. Kimseyi dinlemiyor. Erdoğan giderse mesele kalmaz…” AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Sayın Numan Kurtulmuş, 23 Haziran’da katıldığı bir televizyon programında fısıltıyı dillendirdi ve “AK Parti kalsın, Tayyip Erdoğan gitsin istiyorlar.” dedi. Sayın Başbakan’ın hatalarını eleştirmek başka şey, onun ismi üzerinden yeni bir toplum mühendisliği projesiyle kampanya başlatmak başka bir şey… Suret-i haktan görünüp Erdoğan’ı itibarsızlaştırma planı, aslında AK Parti’ye ilk darbeyi vurma amacını taşıyor. Erdoğan giderse AK Parti sarsılacak, AK Parti sarsılınca siyasi ve ekonomik bir kaos başlayacak. Türkiye’nin istikrarını ve güçlenmesini istemeyenlere de gün doğacak, ellerini ovuşturacaklar. İnsafla söylemeliyiz ki, AK Parti büyük hizmetler yapıyor. (Bence AK Parti hiç muhalefetle uğraşmasa, sadece hizmet etse ve hizmetlerini anlatsa en doğrusunu yapar…) Türkiye hızla değişiyor. Tek bir örnek vereyim. 2003 yılında 2 merkezden 26 noktaya uçuş yapılan iç hatlar uçuş ağı, 10 yılda 7 merkezden 49 noktaya çıktı. Bu sayede iç hatlarda 8 milyon 700 bini bulan yolcu sayısı, geçen yıl 64 milyon 500 bini geçti. Tuzak ve provokasyonlara rağmen başarabilirsek, çözüm sürecinin getireceği huzur, yeni sivil bir anayasa ile eşit yurttaşlık temelinde demokratikleşmenin sağlanması, seçim ve siyasi partiler yasası ile siyasi hayatın rahatlatılması, hoşgörü ve uzlaşma kültürünün gelişmesi bizi bambaşka bir ülke yapar. Onun için hissiyatı bir kenara bırakmalıyız. “Erdoğan gitsin, AK Parti kalsın” planı, siyasi hayata müdahale planıdır. Bir iç-dış dayatmadır. Birinci mesele, böyle bir planın Erdoğan’ın şahsıyla ilgili olmadığıdır. Mesele AK Parti meselesi de değil, Türkiye meselesidir. İkincisi, bir partide genel başkan değişimi, kongrede delegelerin iradesiyle olur. AK Parti delegeleri arasında, Sayın Erdoğan’ın değişmesiyle ilgili bir irade oluştuğunu hiç duyan var mı? Tam tersine, Gezi olaylarından sonra parti tabanı ve yönetimi Erdoğan’ın etrafında daha da kenetlenmiştir. Türkiye’nin demokrat, güçlü, refah içinde kalkınan küresel bir aktör olmasını istemeyenlerin AK Parti’yi kapatma, bitirme niyeti devam ediyor. Şimdi Erdoğan hedef yapılıp başka bir yol deneniyor. Partinin üç kurucusu; Cumhurbaşkanı Gül, Başbakan Erdoğan ve Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç arasına fitne sokma da dâhil, her yolu deneyecekler. Gezi olayları sırasında buna teşebbüs de ettiler. (Bu fitneye, kulaklarına üflenenlerle körük sallayan, dedikodularla, yalanlarla internet ve medya üzerinden tetikçilik yapanlar var. Mümin kardeşlerinin, sadece “aman dikkat” hassasiyeti ile yaptıkları ikazları, koskoca bir camianın günahını almak için fırsat bilenler, aslında kimin değirmenine su taşıdıklarını acaba fark edebilecekler mi? Mübarek Ramazan ikliminde, gıybetin nasıl bir günah olduğunu yeniden düşünmeleri duasıyla hatırlatmış olalım…) Sayın Başbakan’a, “demokrat ol” diye seslenenler, seçmen iradesi dışındaki plan ve projelere itibar edince, demokrat mı oluyorlar? “Erdoğan gitsin de isterse kıyamet kopsun” demenin, insafla bağdaşır bir yanı yok. Doğrusu, haklı eleştirilere üslup nezaketi ile devam etmek, hata da yaptığını söyleyen/söyleyebilen bir insana, fırsat vermek ve dua etmektir…