ÇOK ŞANSLIYIM

Özlem, seni kısaca tanıyabilir miyiz? 1980 Balıkesir doğumluyum. 1988 yılında babamın işleri nedeniyle Kandıra’ya yerleştik. 25 Yıldır Kandıra’da otuyoruz.Lise mezunuyum. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin engelliler için açtığı Gülen Yüzler Engelliler ve Reabitalasyon merkezinde terzi olarak çalışıyorum.Doğuştan Omir Eğriliğim var. Halter sporuna nasıl ve nerden başladın? Kocaeli Büyükşehir Belediye Kağıtspor kulübümüzün antrenörlerinden Şule Şahbaz ve Nurcihan Gönül Engelli halter sporuna yeni sporcular kazandırmak için, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Engelliler Mesleki Rehabilitasyon ve İş Yeri Merkezi’ne geldiler.Tesadüfen bende o sırada engelli raporu almak için oraya gitmiştim. Burada Cihan Kubilay aracılığıyla bana haber göndererek,spor yapmak isteyip istemediğimi sordurdular. Bende düşüneceğimi kendilerine iletmiştim. O yıllarda babam  vefat etti. Babamın vefatının ardından bir süre geçtikten sonra gidip antrenörlerimiz Şule ve Nurcihan hoca ile görüşerek ilk antrenmanıma çıktım. Antrenmanlarda Neler Yaşadın? 2009 yılının ocak ayıydı,Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin antrenman salonuna gittim.İlk antrenmanda çok heyecanlıydım.İlk kez bir ağırlık kaldırıyordum.İlk denememde 38 kilo kaldırdım. Hocalarımız bana Halter sporu yapabileceğimi,güçlü bir yapım olduğunu söylediler.Bende ara vermeden spor hayatıma devam ettim. Antrenmanlara başladıktan kısa bir süre sonra Mart ayında, Türkiye Şampiyonasıʹna katıldım. Şampiyonada kaldırdığım 70 kilo ile Türkiye şampiyonu oldum. Daha sonra Neler yaşadın? Türkiye şampiyonu olduğum için 52 kiloda yarışmak üzere milli takıma seçildim.2010 yılında ilk kez katıldığım Bedensel Engelliler Dünya Halter Şampiyonasıʹnda ise bronz madalya kazanarak Dünya üçüncüsü oldum. Engelli Halter sporunda sıkıntılar yaşıyor musunuz? Dünya Şampiyonasıʹnda derece aldıktan sonra millilik bursundan yararlanmak için gerekli belgeleri almak üzere hastaneye gittiğimde doktor bana, “Sen nasıl halter yapıyorsun ki?” dedi. Benim halter yapabileceğine birçok kişi inanmıyordu.Çünkü insanlar halterin ayakta yapıldığını biliyordu. Hatta Ailem dışındaki bir çok kişi bile halter yapamayacağımı düşündü. Bana,”Zaten sakatsın, daha fazla sakatlanma.” Şeklinde tenkitlerde bulunuyorlardı. Bu yüzden bana her zaman destek ve yanımda olan ve bana inanan aileme sonsuz teşekkür ediyorum.Ailem bana inandı ve güvendi. Onların yüzünü kara çıkartmadım. Onlara en güzel cevabı aldığım madalyalarla verdim. Olimpiyat sürecini bizimle paylaşır mısın?Gitmeden Önce Neler yaptın,Neler Yaşadın? 2012 Londra Paralimpik Oyunlarına günde çift antrenman yaparak hazırlanıyorduk. 10 ay gibi uzun bir süre aynı tempoda hiç ara vermeden çalışmalara devam ettik. Teknik ekiple uyum içinde antrenmanları sürdürdük, güçlü bir yapıya sahip olmama rağmen başarıya giden yolda birçok kişinin katkısının bulunuyor. Yaptığım antrenmanlarda Paralimpik Oyunlarıʹnda madalya kazanacağıma yürekten inanıyordum. Benim için önemli olan Türkiyeʹde yaptıklarımı orada sergilemekti. Müsabakalardan bir gün önce antrenörüm odama gelerek, ileri seviyede olduğumu ve Türkiyeʹde kaldırdığım ağırlıkları kaldırma mı istedi. 115 kiloyla açılışı yaptık, duruma göre 123 kiloya kadar deneyecektik. Rakibim ilk hakkında benden az ağırlığı kaldırınca bizde madalya geleceğini anladık. Ülkemize Olimpiyat Madalyası getirmek nasıl bir duygu? Madalya almak için kürsüye çıktığında çok duygulandım. Ağırlıkları vefat eden babam için kaldırdım.Babamı çok seviyordum.Ağırlığı kaldırırken babam gözümün önüne geldi.Ve ağırlığı o şekilde kaldırdım.Madalyayı boynuna astıktan sonra 3 yıl içinde yaşadıklarının gözümün önünden bir film şeridi gibi geldi geçti. Çok mutlu oldum.Tarif edilmez bir duyguydu. Bundan sonraki Hedeflerin Neler? Ben hayatı engelli olarak görmedim.Ve bu düşüncede olan insanlara da buradan sesleniyorum. Ülkemizde ve kentimizde engelli sporu yapabilecekleri bir çok imkan bulunuyor.Kendilerini eve kapatmasınlar.Belki de geleceğin Olimpiyat şampiyonları olabilecekler.Kocaeli Büyükşehir Belediyesinde Engellilerle ilgili bir çok spor faaliyet ve branşı bulunuyor.Bu yüzden bu kentte yaşadığım için kendimi çok şanslı hissediyorum.Bundan sonraki hedeflerim,2016 Brezilya Rio Olimpiyatlarına katılarak altın madalyayı kazanmak.2013 Nisan ayında muhtemelen Portekiz’de yapılan Avrupa şampiyonasında Avrupa rekorunu kırarak Avrupa Şampiyonu olmak istiyorum. Bizlere bu imkanı veren,Türkiye’nin ve Dünya’nın sayılı kulüpleri arasında olmamızı sağlayan başta Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanımız İbrahim Karaosmanoğlu olmak üzere, Kocaeli Büyükşehir Belediye Kağıtspor Kulübü Başkanımız Fahrettin Kandemir,Branş sorumlumuz Ercüment Yıldırım,Kulüp yöneticilerimiz,Antrenörlerimiz Şule Şahbaz,Nurcihan Gönül,takım arkadaşlarım,kulübümüzün emektar çalışanlarına sonsuz teşekkür ediyorum.Elde ettiğim bu başarıda herkesin payı çok büyük.