deneme bonusu deneme bonusu veren siteler deneme bonusu veren siteler deneme bonusu veren siteler deneme bonusu veren siteler ecoplay deneme bonusu deneme bonusu https://playdotjs.com/ deneme bonusu veren siteler youtube mp3 Bonusverensiteler.com deneme bonusu veren siteler meritking giriş kingroyal giriş

MAHMUT CİVELEK ÇİLEDEN ÇIKACAK

YAŞAM (İHA) - İhlas Haber Ajansı | 13.03.2012 - 13:45, Güncelleme: 03.09.2022 - 16:01
 

MAHMUT CİVELEK ÇİLEDEN ÇIKACAK

işte Sultan Öztürkʹün o yazısı....ʹBen Sultan Öztürk İlkokul 2. sınıftayım.yanılmıyorsam 1985 yılı. çünki o yıl nüfus sayımı yapılmıştı.sokağa çıkma yasağı olmuştu.sokağa çıkma yasağı olduğu için E-5 bomboştu hiç araba geçmiyordu. evimizde E-5 kenarında olduğu için arkadaşlarımızla bisiklet sürüyorduk E-5 te :))) o yüzden net hatılıyorum.Pendik Güzelyalı 50. yıl ilköğretim okulunda okuyorum.evimiz E-5 kenarında Gebze’den Pendik’e giderken Esenyalı sapağını 50 mt geçince sağda (şuan prefabrik yapı üzerine bir firma mevcut evimizin yerinde ) .bir Pazar günü evdekiler uyuyor.uyandım ve sokağa çıktım.mahalle çocukları misket oynuyorlar.hepsi arkadaşlarım( ne gariptir arkadaşlarımın çoğu erkekti :)))) ) ben hiç bi zaman bebeklerle oynamadım.benim çocukluğum boyunca sapanım, misketlerim,topum, oyuncak arabalarım vardı.hep erkek çocuklarının oynadıkları oyuncaklarla oynardım.mahallenin futbol takımındaki tek kız çocuğu bendim :)) o sabah yine mahallenin çocukları misket oynuyorlar.ama beni oynatmıyorlar.ekibin elebaşına yalvardım benide oyuna alsınlar diye, ama nerdeee oralı bile değil. Ben kız çocuğu olduğum için istemiyor beni oyunda.oyundaki çocuklar bırak oynasın diyorlar ama o Reis ya.hani ekibin başında o var ya. O ne derse o olur ya.sanki onların oyununu yiycem.nolur sanki oynatsalar benide. korkuyorlar kazanmamdan.garip bi misket oyunu oynuyoruz.aslında daha önce bir çok kez oynadık aynı oyunu.herkezin renkli renkli misketleri var.herkezin ki farklı renklerde.yanyana toprak alana diziyoruz misketleri.sırayla belli bir uzaklıktan başka bir misketle herkez atış yapıyor.ve vurabilirsen vurduğun misket senin oluyor.daha önceleri birçok kez oynadığımız halde, damarı tutmuş inat ediyor beni oyuna almamak için.kendince bir sürü bahanesi var neymiş efendim “sen kız çocuğusun bu erkek oyunu” Sultan dururmu hala uğraşıyor oyuna girmek için (ismi çok net hatırlıyorum Mahmutʹtu) “ama Mahmut bırak oynayayım.bu şans işi belki bu sefer sen kazanırsın” olmaz diyor Mahmut. 7-8 tane erkek çocuğu 1 kız çocuğundan korkuyorlar. Neden? Sultan oyuna girerse büyük ihtimalle iyi oynar, daha önceki gibi yine çoğumuzun misketini alır. Bütün ısrarlarıma yalvarmalarıma rağmen, Mahmut efendiyi ikna edip oyuna giremiyorum. Baktım olacak gibi değil.onlar beni oyuna almazsa, bende kendi ekibimi kurar oynarım oyunu dedim.ama bütün çocuklar Mahmutʹun yanında.oynayacak başka çocuk yok :((( bu oyun tek başınada oynanmıyor. enaz 2 kişi olmalı.onların aklını çelmem lazım. Misketlerimi bir güzel yan yana dizdim. Onların misketlerinin hemen yan tarafına.dedim ki; kim atış yaparsa 1 misket vurana 2 misket vericem. Daha önce çookkk oyun kazandığım için ordaki 7-8 erkek çocuğundan daha çok misketim var :))) normalde her atışta vurabilirsen 1 misket alıyorsun oyunda.2 misket kazanabileceğini düşünen çocuklar hepsi döndü bana başladılar benimle oynamaya. dakikalarca benide oyuna al diye yalvardığım Mahmut efendi kendi hırsının kurbanı oldu. Zannetti ki beni oyuna almayarak benden kurtulacak :)) bu sefer bütün çocuklar döndü bana. aslında elebaşı olan ekibin başındaki Reis haklı beni oyuna almamakla.çünki beni oyuna nezaman alsalar hep ben kazanıyorum :)))) bu yüzden beni istemiyor  Derken bizim oyun başladı Mahmutt efendi bizi izliyor.o yalnız kaldığı için oynayamıyor. İlk arkadaş atış yaptı. İkinci arkadaş oynamaya hazırlanırken bizim Mahmut efendi olduğu yerden fırladığı gibi, yerdeki misketlerimi toprakla birlikte avuçlayıp suratıma fırlattı.neye uğradığımı şaşırdım. misketler kafamda uçuşuyor üstüm başım toprak içinde.o hışımla neler olabileceğini hiç düşünmeden, Mahmut efendinin üzerine saldırdım.boğuşmaya başladık.derken ne olduğunu anlayamadan tam anlımın ortasında, hiç beklemediğim bir anda derin bi acı hissettim.sanki biri canımdan can kopardı.gözlerim karardı,kafamda kuşlar uçuşmaya başladı :)))) Mahmut efendi hani delikanlı ya!!! bi anda beni bıraktı ve kaçmaya başladı.ben hala olayın şokuyla ne olduğunun farkında değilim.diğer arkadaşlarım bağrışıyor “Adnan amcaaaa,Nahide teyzeee koşunnn Sultan ölüyorrr” eyvahhhh öldüm galiba :))) tabi annem babam hala uyudukları için sesimizi duyan yok. Pazar günü bütün mahalle horul horul uyuyor,Sultan ölmüş kimin umrunda :)))) biara kendime geldim.oda ne sanki iski’nin su borusunu patlatmışsın gibi anlımın ortasından kanlar fışkırıyor.anlımın ortasında koca bi taş.kafama saplanmış :))) Mahmut efendi yiğit delikanlıya, yumruk yumruğa, erkek gibi bi kız çocuğuyla dövüşmekten korktuğu içindir ki :)) anlımın ortasından vurdu beni hemde bi taş parçasıyla :)) taş parçasını anlımın ortasına “MIH” ladı ve kaçtı :)))))))) vurduğu taş parçasının ucu sivriymiş kafamda kaldı :))) anne babam uyuduğu için oralı bile değiller kan kaybından ölcemmm. Allah’ım kurtar beni senden başka kimim var sana geliyorum :)))) öyle anlımın ortasında taş parçasıyla eve gittim.annem uyandı beni öyle görünce fenalık geçirdi kadın.hemen bi leğen getirdi.çok iyi hatırlıyorum leğenin rengi Mavi.liste rengim :)) önümde leğen anlımın ortasında bi taş.yarı belime kadar eğilmişim şarıl şarıl kan akıyo kafamdan leğene.annem babamı uyandırdı.babam beni öyle görünce fırladı sokağa hemde pijamalarıyla.ne gariptir ki babamı yıllardır tanırım :)))) tanıdım tanıyalı alt üst bir pijama takımı vardı.üstü gömlek gibi önden düğmeli.3-5 yılda bi yenisini alırdı ama yine aynı takım.tenasuktur ki babamın pijamalarıda hep Maviydi listem gibi :))) Sokağa fırladı ki Mahmut efendiyi yakalayıp canına okuyacak :)))) Çünki Mahmut efendi onun biricik kızı, ilk göz ağrısı Sultan’ının kafasını kırmıştı :))))) tabi bulamadı.Mahmut efendinin yerinde yeller esiyor.kim bilir korkudan hangi deliğe girmişti :))).sonra babam o taş parçasını kafamdan çıkardı.havlular,çarşaflar derken kanamayı durdurdu babam.ve o gün babam ilk yaramı sarmıştı :))) Babam yaramı sarmasına sarmıştı ama o yaranın izi hala anlımın ortasında duruyor.yara geçti ama izi hiç geçmedi.beni yakından tanıyanlar anlımın ortasındaki izi ve bu hikayeyi çok iyi bilirler. Çok kavga ettim,çok direndim,gün geldi pes etmenin eşiğinden döndüm, gün geldi Mahmut efendi gibi delikanlılar anlımın ortasından hiç beklemediğim anda,hiç beklemediğim şekilde vurdu beni ama ben “BENİM MİSKETLERİM” den asla vazgeçmedim…ʹ
işte Sultan Öztürkʹün o yazısı....ʹBen Sultan Öztürk İlkokul 2. sınıftayım.yanılmıyorsam 1985 yılı. çünki o yıl nüfus sayımı yapılmıştı.sokağa çıkma yasağı olmuştu.sokağa çıkma yasağı olduğu için E-5 bomboştu hiç araba geçmiyordu. evimizde E-5 kenarında olduğu için arkadaşlarımızla bisiklet sürüyorduk E-5 te :))) o yüzden net hatılıyorum.Pendik Güzelyalı 50. yıl ilköğretim okulunda okuyorum.evimiz E-5 kenarında Gebze’den Pendik’e giderken Esenyalı sapağını 50 mt geçince sağda (şuan prefabrik yapı üzerine bir firma mevcut evimizin yerinde ) .bir Pazar günü evdekiler uyuyor.uyandım ve sokağa çıktım.mahalle çocukları misket oynuyorlar.hepsi arkadaşlarım( ne gariptir arkadaşlarımın çoğu erkekti :)))) ) ben hiç bi zaman bebeklerle oynamadım.benim çocukluğum boyunca sapanım, misketlerim,topum, oyuncak arabalarım vardı.hep erkek çocuklarının oynadıkları oyuncaklarla oynardım.mahallenin futbol takımındaki tek kız çocuğu bendim :)) o sabah yine mahallenin çocukları misket oynuyorlar.ama beni oynatmıyorlar.ekibin elebaşına yalvardım benide oyuna alsınlar diye, ama nerdeee oralı bile değil. Ben kız çocuğu olduğum için istemiyor beni oyunda.oyundaki çocuklar bırak oynasın diyorlar ama o Reis ya.hani ekibin başında o var ya. O ne derse o olur ya.sanki onların oyununu yiycem.nolur sanki oynatsalar benide. korkuyorlar kazanmamdan.garip bi misket oyunu oynuyoruz.aslında daha önce bir çok kez oynadık aynı oyunu.herkezin renkli renkli misketleri var.herkezin ki farklı renklerde.yanyana toprak alana diziyoruz misketleri.sırayla belli bir uzaklıktan başka bir misketle herkez atış yapıyor.ve vurabilirsen vurduğun misket senin oluyor.daha önceleri birçok kez oynadığımız halde, damarı tutmuş inat ediyor beni oyuna almamak için.kendince bir sürü bahanesi var neymiş efendim “sen kız çocuğusun bu erkek oyunu” Sultan dururmu hala uğraşıyor oyuna girmek için (ismi çok net hatırlıyorum Mahmutʹtu) “ama Mahmut bırak oynayayım.bu şans işi belki bu sefer sen kazanırsın” olmaz diyor Mahmut. 7-8 tane erkek çocuğu 1 kız çocuğundan korkuyorlar. Neden? Sultan oyuna girerse büyük ihtimalle iyi oynar, daha önceki gibi yine çoğumuzun misketini alır. Bütün ısrarlarıma yalvarmalarıma rağmen, Mahmut efendiyi ikna edip oyuna giremiyorum. Baktım olacak gibi değil.onlar beni oyuna almazsa, bende kendi ekibimi kurar oynarım oyunu dedim.ama bütün çocuklar Mahmutʹun yanında.oynayacak başka çocuk yok :((( bu oyun tek başınada oynanmıyor. enaz 2 kişi olmalı.onların aklını çelmem lazım. Misketlerimi bir güzel yan yana dizdim. Onların misketlerinin hemen yan tarafına.dedim ki; kim atış yaparsa 1 misket vurana 2 misket vericem. Daha önce çookkk oyun kazandığım için ordaki 7-8 erkek çocuğundan daha çok misketim var :))) normalde her atışta vurabilirsen 1 misket alıyorsun oyunda.2 misket kazanabileceğini düşünen çocuklar hepsi döndü bana başladılar benimle oynamaya. dakikalarca benide oyuna al diye yalvardığım Mahmut efendi kendi hırsının kurbanı oldu. Zannetti ki beni oyuna almayarak benden kurtulacak :)) bu sefer bütün çocuklar döndü bana. aslında elebaşı olan ekibin başındaki Reis haklı beni oyuna almamakla.çünki beni oyuna nezaman alsalar hep ben kazanıyorum :)))) bu yüzden beni istemiyor  Derken bizim oyun başladı Mahmutt efendi bizi izliyor.o yalnız kaldığı için oynayamıyor. İlk arkadaş atış yaptı. İkinci arkadaş oynamaya hazırlanırken bizim Mahmut efendi olduğu yerden fırladığı gibi, yerdeki misketlerimi toprakla birlikte avuçlayıp suratıma fırlattı.neye uğradığımı şaşırdım. misketler kafamda uçuşuyor üstüm başım toprak içinde.o hışımla neler olabileceğini hiç düşünmeden, Mahmut efendinin üzerine saldırdım.boğuşmaya başladık.derken ne olduğunu anlayamadan tam anlımın ortasında, hiç beklemediğim bir anda derin bi acı hissettim.sanki biri canımdan can kopardı.gözlerim karardı,kafamda kuşlar uçuşmaya başladı :)))) Mahmut efendi hani delikanlı ya!!! bi anda beni bıraktı ve kaçmaya başladı.ben hala olayın şokuyla ne olduğunun farkında değilim.diğer arkadaşlarım bağrışıyor “Adnan amcaaaa,Nahide teyzeee koşunnn Sultan ölüyorrr” eyvahhhh öldüm galiba :))) tabi annem babam hala uyudukları için sesimizi duyan yok. Pazar günü bütün mahalle horul horul uyuyor,Sultan ölmüş kimin umrunda :)))) biara kendime geldim.oda ne sanki iski’nin su borusunu patlatmışsın gibi anlımın ortasından kanlar fışkırıyor.anlımın ortasında koca bi taş.kafama saplanmış :))) Mahmut efendi yiğit delikanlıya, yumruk yumruğa, erkek gibi bi kız çocuğuyla dövüşmekten korktuğu içindir ki :)) anlımın ortasından vurdu beni hemde bi taş parçasıyla :)) taş parçasını anlımın ortasına “MIH” ladı ve kaçtı :)))))))) vurduğu taş parçasının ucu sivriymiş kafamda kaldı :))) anne babam uyuduğu için oralı bile değiller kan kaybından ölcemmm. Allah’ım kurtar beni senden başka kimim var sana geliyorum :)))) öyle anlımın ortasında taş parçasıyla eve gittim.annem uyandı beni öyle görünce fenalık geçirdi kadın.hemen bi leğen getirdi.çok iyi hatırlıyorum leğenin rengi Mavi.liste rengim :)) önümde leğen anlımın ortasında bi taş.yarı belime kadar eğilmişim şarıl şarıl kan akıyo kafamdan leğene.annem babamı uyandırdı.babam beni öyle görünce fırladı sokağa hemde pijamalarıyla.ne gariptir ki babamı yıllardır tanırım :)))) tanıdım tanıyalı alt üst bir pijama takımı vardı.üstü gömlek gibi önden düğmeli.3-5 yılda bi yenisini alırdı ama yine aynı takım.tenasuktur ki babamın pijamalarıda hep Maviydi listem gibi :))) Sokağa fırladı ki Mahmut efendiyi yakalayıp canına okuyacak :)))) Çünki Mahmut efendi onun biricik kızı, ilk göz ağrısı Sultan’ının kafasını kırmıştı :))))) tabi bulamadı.Mahmut efendinin yerinde yeller esiyor.kim bilir korkudan hangi deliğe girmişti :))).sonra babam o taş parçasını kafamdan çıkardı.havlular,çarşaflar derken kanamayı durdurdu babam.ve o gün babam ilk yaramı sarmıştı :))) Babam yaramı sarmasına sarmıştı ama o yaranın izi hala anlımın ortasında duruyor.yara geçti ama izi hiç geçmedi.beni yakından tanıyanlar anlımın ortasındaki izi ve bu hikayeyi çok iyi bilirler. Çok kavga ettim,çok direndim,gün geldi pes etmenin eşiğinden döndüm, gün geldi Mahmut efendi gibi delikanlılar anlımın ortasından hiç beklemediğim anda,hiç beklemediğim şekilde vurdu beni ama ben “BENİM MİSKETLERİM” den asla vazgeçmedim…ʹ
Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.